قیمت پیکان در سال 56  خورشیدی

نفخ را زیاد شنیدیم نا دیگر آن اسپاسم روده می باشد بهترین راه مبارزه با نفخ استفاده از غذاهای دارویی می باشد ما هشت درمان های غذایی برای مشکل نفخ را به شما پیشنهاد می کنیم:

لیمو باعث درمان نفخ می شود

خیار باعث درمان نفخ می شود

زنجبیل باعث درمان نفخ می شود

چای سبز باعث درمان نفخ می شود

سرکه سیب باعث درمان نفخ می شود

روغن نعناع باعث درمان نفخ می شود

رازیانه باعث درمان نفخ می شود

آووکادو باعث درمان نفخ می شود

طراح ‏شهرک اکباتان چه کسی است؟ ‏شهرک اکباتان نمونه ای از مهندسی مدرن در معماری شهری است! پروفسور یونگ هون کواک که اکنون رئیس سازمان شهروندان جهانی است طراح این شهرک بوده است طرح ساخت آن در سال ۱۳۴۵ توسط مهندسین آمریکایی مبتنی بر روش بلندمرتبه‌سازی و طراحی شهری در آن دوره ریخته‌شد و اغلب مصالح مورد نیاز به‌خصوص آهن‌آلات آن از خارج وارد شد. طراحی مجموعه شهرک بر عهدهٔ جردن گروزن معمار آمریکایی و ساخت آن بر عهدهٔ شرکت آمریکایی استارِت (به انگلیسی: Starrett) بوده‌است.

اکباتان یا هگمتانه نام قدیم شهر همدان بوده است. این واژه به زبان پارسی قدیم به معنی "محل تجمع" است.

در ایسلند آمار قتل و جنایت صفر است! در سرتاسر این کشور تنها 700 افسر پلیس وجود دارد که حتی اسلحه هم حمل نمیکنند! 130 زندانی در ایسلند به سر میبرند که در ایام تعطیل مرخصی میگیرند!

همیشه افراد موفق راه هایی را می روند و کارهایی را میکنند که کمتر کسی قادر به انجام آنهاست ام دلیل آن چیست ؟ انتظارات در این افراد چقدر است و چگونه انتظارات خود را برآورده می کنند؟ کسانی که موفق هستند داشتن انتظارات عالی را در خود پرورش داده‌اند و آن را به بخشی از عادت فکری خود تبدیل کرده‏اند. این کافی نیست که تنها انتظار منفی نداشته باشید، بلکه شما باید انتظارات سطح بالایی داشته باشید. تنها در این صورت است که به حداکثر توانایی‏تان دست خواهید یافت.

⁉️آیا انتظار دارید که رؤیای شما به واقعیت تبدیل می‏شود؟
⁉️ آیا انتظار دارید که زندگی طولانی سرشار از نعمت و سلامتی را در پیش رو داشته باشید؟

🔹 به نوع انتظارات خود توجه کنید، شاید یکی از خواسته‏ های شما این است که ازدواج کنید اما تا زمانی که با خود می‏اندیشید: «من هرگز با فرد مناسبی ملاقات نمی ‏کنم، زمان زیادی گذشته است و من دیگر پا به سن گذاشته‏ام.» در این حالت شما به خواسته‏تان دست نخواهید یافت. به جای اینگونه اندیشیدن، سطح انتظارات خود را تغییر دهید و به خود یادآوری کنید که در مکان و زمان درست با فرد مناسب ملاقات خواهید کرد باور داشته باشید که روابطی الهی در مسیر شما قرار خواهند گرفت. باور داشته باشید که فرد مناسب به سمت شما جذب می ‏شود.

🔹شاید در گذشته با نا امیدی و شکست‏ هایی مواجه شده باشید، اما باید از اندیشیدن به آن‏ها دست بردارید. آن شکست‏ ها و ناکامی‏ ها را رها کنید و انتظار داشته باشید که از این لحظه، تنها لطف و رحمت الهی شامل حال شما خواهد شد. بعضی از افراد متوجه نیستند که با نگرش منفی که دارند، بیماری‎ها، شکست‏ها و موقعیت‏های بد را به زندگی‏شان دعوت می‏کنند. نگرش خود را عوض کنید. تنها به دنبال خوبی و برکت، پیشرفت و فراوانی باشید و خواهید دید که آن‏ها راهی به زندگی شما پیدا خواهند کرد.

🔹 اجازه ندهید ناامیدی‏ها و سرخوردگی‎های گذشته، اشتیاق‏تان را از شما بگیرند. بر روی کاغذی بنویسید:

 «دیگر متوسط باقی نمی‏مانم. من انتظار لطف، برکت، رشد، پیشرفت و ترفیع را در آینده‎ام دارم. من انتظار فراوانی و نعمتی را دارم که مرا در تمام زندگی فرا بگیرد. من انتظار دارم امسال بهترین سال من شود.

🔹اگر شما سطح انتظارات خود را بالا ببرید، آن‏گاه خداوند شما را به جایگاهی می‏ رساند که هم ‏اکنون حتی نمی‏ توانید تصور کنید. او درهای بسته‎ای را به روی شما می‎گشاید که هیچ‎کس قادر به بستن آن‏ها نیست او به شما قدرتی عطا می‎کند که در مسیر تحقق رؤیای‏تان بر هر چالشی می‌توانید غلبه کنید.

سایت تفریحی به باز - برگرفته از کتاب خواستن توانستن است از جول اوستین

دلایل غذا خوردن هیجانی و راه حل های آن با ما همراه باشید نکته مهم درباره غذا خوردن هیجانی این است که اغلب اوقات به‌طور خودکار اتفاق می‌افتد. نمی‌توانید بگویید که با همسرم دعوا کردم و حالا دارم خودم را مشاهده می‌کنم که رفته‌ام سراغ گنجه غذا و می‌خواهم یک بشقاب بزرگ چیپس بخورم. ها ها ها! بعضی افراد ممکن است مواقعی آگاه باشند که چه اتفاقی دارد می‌افتد اما در خیلی از موارد غذا خوردن هیجانی واضح و مشخص نیست. ممکن است شما روز سختی در محل کار پشت سر گذاشته باشید، متوجه بشوید که چه برنامه‌ای برای شام نریخته‌اید، بروید سراغ غذای آماده و تصمیم بگیرید که همین‌جوری چیزی بخورید. ذهن‌های ما خیلی خوب می‌تواند تصمیمات غذایی را توجیه کند و توجهی به غیرسالم بودن آن نکند و این باور را در ما به وجود بیاورد که شرایط بیشتر از هیجان‌ها مقصر بد غذا خوردن ما است.

البته یک مشکل دیگر این است که افراد مختلف به دلایل هیجانی متفاوتی غذا می‌خورند. بعضی ممکن است وقتی اضطراب دارند غذا بخورند، بعضی وقتی غمگین هستند و بعضی وقتی خسته‌اند و بعضی دیگر ممکن است وقتی خوشحال‌اند بیشتر غذا بخورند. این شرایط باعث می‌شود که پیدا کردن فقط یک نشانه برای هرکسی سخت بشود.

پس بهترین راه برای اینکه بفهمید آیا غذا خوردن هیجانی برای شما مشکل‌ساز شده است یا نه این است که کمی به رفتارهای خودتان دقت کنید. اول اینکه پیگیری کنید که چه می‌خورید. آیا امروز بیشتر از چیزی که برنامه‌ریزی کرده بودم خوردم؟ برای رسیدن به این هدف نوشتن هر چیزی که می‌خورید مفید خواهد بود. دوم اینکه چند بار در روز بررسی کنید که چه احساسی دارید. آیا امروز اضطراب، استرس، غصه، خستگی یا شادی زیادتری دارم؟
بعد ببینید که این دو چه ارتباطی باهم دارند، آیا روزهایی که مضطرب‌تر هستید بیشتر از چیزی که برنامه‌ریزی کرده بودید غذا خوردید؟ اگر این‌طور است احتمالاً به غذا خوردن هیجانی گرایش دارید. شاید فکر کنید که به‌طور شهودی این قضیه را متوجه هستید اما باز ارزشش را دارد که برای چند روز بلکه چند هفته غذا خوردن خودتان را پیگیری کنید. شواهد پژوهشی نشان می‌دهد که بعضی افراد فکر می‌کنند که در پاسخ به هیجانات غذا می‌خورند اما وقتی شیوه غذا خوردن خود را پیگیری می‌کنند متوجه می‌شوند که ارتباطی بین این دو وجود ندارد.

محیط غذا خوردن شما هم ممکن است سمی باشد؛ به این معنا که مقدار زیادی از غذاهای غیرسالم پرکالری خوشمزه ارزان دوروبر شما باشد. می‌دانیم که غذا خوردن می‌تواند لذت، راحتی یا تسکین کوتاه‌مدتی را ایجاد کند و به همین خاطر غلبه بر غذا خوردن هیجانی ممکن است سخت باشد.
البته می‌توان چند قدم کاربردی برای جلوگیری از غذا خوردن هیجانی برداشت. در طول روز به‌طور مداوم غذا بخورید تا هیچ‌وقت گرسنه نشوید. برای غذا خوردن خود از یک روز قبل برنامه‌ریزی کنید. اگر شاغل هستید غذاهای خود را از شب قبل آماده کنید. همیشه در کنار دست خودتان یا در فاصله کوتاهی از خودتان غذاهای سالم داشته باشید. غذاهای وسوسه کننده را دور از خانه یا اداره نگه‌دارید. وقتی متوجه شدید که غمگین، مضطرب، تحت‌فشار یا خسته هستید به دنبال حماست اجتماعی بروید یا ورزش کنید. هردوی این کارها به لحاظ هیجانی و رفتاری فواید زیادی دارد.
همچنین می‌توانید روی پذیرفتن بیشتر هیجانات خودتان یا هشیاری بیشتر کارکنید. می‌توانید تمرینات بنیادی توجه‌آگاهی مثل بررسی بدن برای ملاحظه احساسات را انجام بدهید. مشاهده کنید که هیجانات در کدام قسمت‌های بدنتان هستند و آن‌ها را توصیف کنید. بدون اینکه برای خلاص شدن از دست آن هیجانات یا تغییر آن‌ها تلاش کنید به خودتان اجازه بدهید که با آن‌ها بمانید. تصور کنید که فضایی برای آن‌ها ایجاد کرده‌اید و اجازه می‌دهید که به‌طور طبیعی بیایند و بروند. اگر این مهارت را یاد بگیرید آن‌وقت می‌توانید که از تله غذا خوردن هیجانی کاملاً رها بشوید.

درنهایت می‌توانید به هزینه‌های بلندمدت غذا خوردن هیجانی فکر کنید. راحتی یا تسکین کوتاه‌مدت غذا خوردن اغلب منجر به احساس گناه یا شرمندگی می‌شود. این اتفاق ممکن است تبدیل به یک چرخه باطل بشود: احساس شرمندگی و گناه می‌کنید که غذاخورده‌اید و می‌خواهید حالتان بهتر بشود پس دوباره می‌روید سراغ غذا ! ممکن است به خاطر یک روز سخت ‌کاری تحت‌فشار قرارگرفته باشید اما حالا شرمندگی را هم به آن اضافه می‌کنید. این هزینه زیادی است. عدم تمایل به تجربه احساسات به شکل غذا خوردن در طولانی‌مدت به قیمت سلامتی و کیفیت پایین زندگی تمام می‌شود؛ پس تلاش کنید تا روشن و واضح به این هزینه‌ها فکر کنید: اگر الآن این غذا را بخورم در کوتاه‌مدت حالم خوب می‌شود اما بعد دوباره حالم بد می‌شود. به‌علاوه دارم با این کار به سلامتی‌ام ضربه می‌زنم. البته هدف این نیست که هر دفعه تصمیم خوب و مفیدی بگیرید اما بالاخره این کار رفتار ما را تبدیل به یک انتخاب می‌کند و انتخاب کردن آگاهانه برخلاف غذا خوردن خودکار ممکن است درنهایت منجر به این شود که شما سلامتی و سرزندگی بیشتر را انتخاب کنید.

حقوق معنوی محفوظ و ذکر منبع با کتاب‌شناسی زیر بلامانع است: لیلیس، جیسون. (1394). غلبه بر غذا خوردن هیجانی. دکتر علی فیضی "مترجم"
سایت تفریحی Behbaz.ir

دلیل نیاز انسان های مدرن به تفریح نسبت به زندگی انسان های سنتی چیست؟ چرا در زندگی انسان مدرن تفریح جایگاهی دارد که در زندگی انسان سنّتی ندارد؟ برای این که انسان مدرن نمی تواند با خودش تفریح کند. یعنی هروقت به خودش رجوع می کند از خودش بدش می آید. باغی در درون خودش ندارد که اگر ده سال هم مسافرت نرود هیچ وقت حوصله اش سر نرود. آدمی که تفكّر معنوی عمیقی دارد، اگر صد سال هم مسافرت نرود یك لحظه نمی گوید حوصله ام سر رفت.

چون دائماً مشغول سیر در یك باغ درونی است ، وقتی ما باغ درونی نداریم باید برویم باغهای بیرونی را ببینیم.آدمی که خودش را نمی تواند تماشا کند چاره ای جز این ندارد که برود و بیرون از خودش را تماشا کند.اشخاص معنوی آنقدر درون خودشا ن چیزها ی نو کشف می کنند و به ظهور می بینند و چیزهای بسیار شاد کننده، امیدوارکننده و آرامش بخش می یابند که هیچ وقت به سیرومسافرت بیرونی احتیاج پیدا نمی کنند،بنابراین یكی از دلایلی که ما این قدر به مسافرت و تفریح نیازمندیم ، این است که ما انسان های معنوی ای نیستیم.هر چه انسان معنوی تر باشد، کمتر احتیاج پیدا می کند به این که منظره و تابلو راعو ض کند، این است که انسان جدید تابلوهای خانه اش را هم باید هر از چند مدّت عو ض کند، مبلمان خانه اش را هم و... چون بعد از مدّتی اینها دیگر نمیتوانند او را از خودش به بیرون از خودش عطف توجّه دهند.

اگر همه ی ما شبیه مولوی بودیم مسافرت هایمان هم بسیار کاهش پیدا می کرد