درباره خسرو پرویز  بیشتر بدانید نام آخرين پادشاه بزرگ ساساني كه فتوحات عظيمي در سوريه، آسياي صغير و مصر داشت، بيشتر به خاطر خوشگذراني هاي بي حد و حصرش در تاريخ ماند. نبردهاي طولاني، كشورهاي پيروز را نيز به نابودي مي كشاند و اين همان بلايي بود كه خسرو پرويز بر سر ايران آورد.
سلطنت خسرو پرويز از 590 تا 628 م به طول انجاميد. او در اين مدت با جنگ هاي فرسايشي و ماليات هاي سنگين، سقوط امپراتوري عظيم پدرانش را قطعي كرد. در حالي كه كشور در پي طغيان ها و آشوب هايي طولاني كه از سر گذرانيده بود، نياز مفرطي به آرامش و امنيت داشت، خسرو پرويز آن قدر حزم و دور انديشي نداشت كه بتواند با خودداري از تحريكات نابجا، صلح با بيزانس(روم شرقي) را كه براي ايران امري حياتي بود، حفظ كند.
جنگي كه خسرو پرويز بر ضد بيزانس (حدود 604م)به راه انداخت، نزديك به بيست سال سراسر قلمرو بيزانس را به طور بي سابقه اي عرصۀ تاخت و تاز سپاه ايران كرد. خسروپرويز در 604م قلعه «دارا» را گرفت و سپس بي آنكه در لشكركشي ها شركت كند، سردارانش جنگ با بيزانس را با پيروزی هاي درخشان ادامه دادند. در بين سرداران او، «شاهين» و «شهبراز» آوازۀ بسياري به دست آوردند.
دژهاي بيزانس در بين النهرين به آساني به وسيلۀ سرداران خسرو پرويز تسخير شد و در ارمنستان نيز فتوحات سريعي نصيب ايران گرديد.